Abdülhamid Son Sultan

Sultan Abdülhamid Han'dı. Cisimden isime dönüşmüş , bir imparatorluğun son Sultan'ı, son sahibi. Saltanat ve ihtişamdan geriye kalanlar avunup aldanmak için bahane. Doğrusu ya tahta çıkıp padişah olacağını düşünmemişti, içinde biriktirip sakladığı asırlık korkularıyla sessiz kimi zaman suskun ömrünü, Abdülmecit'in ikinci oğlu Abdülhamid olarak tamamlayacaktı. Onun tahmini buydu. Fakat olmadı. İçin için gürültüyle yanıp duran koskoca bir evde şimdi tek başınaydı. Kucağında alevden bir top halinde atalarının zapt edip hükmettiği topraklardan geriye kalanlar.Tahta çıkarken suskundu. Aklından geçenleri hep saklayıp örttü. Ne evindekiler ne de bir zamanlar kapılarda huzura çıkmak için beklerken şimdi cüretkâr ve aslında kindar vakitli vakitsiz evin içine hücum eden o komşular onun ne düşündüğünü hiçbir zaman tam olarak anlayamadı. Varlığı muammaydı. Kendi doğrularıyla hayatını yaşayıp yok olmuş bir imparatorluğun son sultanı olarak ömrünü tamamladı.Onun etrafını saran kalabalık içinde romanın kurgusal karakterleri askeri okulda öğrenci olan Tahir, Mektepler Nazırı Yusuf Kamil Paşa'nın kızı Banu'yla nişanlı olan genç doktor Tevfik ve onun hayalperest ve başına buyruk bir kız olan kız kardeşi Halide... Onlar arasındaki sözde uyum aslında kendi içinde barındırdığı karmaşayla birçok sarsıcı olaya zemin hazırlayacak ve Son Sultan'ın kaderi sanki onların da kaderi