Alef

Borges Alefte düş ile gerçek, eski ile yeni, Batı ile Doğuarasındaki ikiliklerde gidip gelen bir zenginliğin anlatısınısunuyor.Borgesin en verimli döneminde yazdığı hikâyeleri bir arayagetiren Alef, İbrani alfabesinin ilk harfi olan alefi merkezinealarak, bizi evrenin kökenine ve sonsuzluk düşüncesinegötürüyor. Alef uzay boşluğundaki tüm noktaları kapsayanbir noktadır; bu noktadan içeri bakan kişi evreni görür ve onukucaklar. Burası, sonsuzluğun hem başladığı hem bittiği yerdir.Zaman, kimlik ve ölümsüzlük temaları çevresinde kurulanAlef, farklı gerçeklik ve anlam katmanları vaat eden bir metin.Üstelik Borgesin bu kitapta okuruna bir de sürprizi var: Modernedebiyatın zaman ve uzam sihirbazı, kitapta sadece anlatıcıolarak yer almıyor, karşımıza hikâye kahramanı olarak daçıkıyor.