Aşkın Rengi Kırmızıdır

Önce yeşil terk etti,
Gözlerinin yeşili.
Olsun, bilmesem de olur
Bakışlarının rengini...

Sonra sarı terk etti,
Saçlarının sarısı.
Siyah neyime yetmezdi ki!
Olurdu, sarısız da olurdu

Hiç ağlamadım sarılara, yeşillere
Gökkuşağı gülüşlerinin gidişine
Hiçbirine

Ben kırmızıya ağladım,
Kırmızının gidişine yandım.
Ateş kırmızısıydı aşkımız,
Kan kırmızısıydı yüreklerimiz,
Onunla boyanmıştı ruhumuz
Kızılcık şerbeti içsem de nafile
Kırmızı değil artık kanım
O gittiğinden beri.
Asıl şimdi durgunum
Şimdi renksizim