Ayrılık Kol Geziyor

Ateş-i Aşk Ben bülbülü şeydayım gonca gülün harında Dikenine katlansam feryatlarım durmuyor. Hep hazan mı olacak gönül nevbaharında Dostum düşmanım olmuş zor halimi sormuyor Müebbedinde aşkın oldum işte bir mahkum Tahakkümüne girdim öyle sürmekte hüküm Onun için inliyor her bir hücrem her dokum Arzu halime beyan viraneme girmiyor Sevdamı bana zindan, derdi umman eyledi Gönül evim tarumar yıkıp viran eyledi Lerzan olan umudum yerle yeksan eyledi Turab oldu ömrüme bana gönül vermiyor Her eza, cefasını çekerim şikayetsiz Anlatamam aşkımı sözlerim kifayetsiz Rabbimden tek dileğim, duamdır nihayetsiz Ne yazık ki iki can bir vuslata ermiyor Reddeylese de yine mahbuba olsam talip Ümidimi kesmesem Rabbim eder mi nasip Ateş-i aşkı ile küle dönse bu garip Müsebbibi umarsız yandığımı görmüyor Hoş kokusun getirse esse de bad_ı saba Kulbe- i ahzanımı Firdevs eylese Mevla Nafile gayretteyim çabam olmakta heba Yarim ağyarım olmuş şefkatiyle sarmıyor