Ayşe Karadeniz’in Hırçın Kızı

Babası ona bir kez “Kızım benim” demişti. Böylesi büyük bir iltifatı öylesi büyük bir saadetle karşılamıştı ki yüreği, ellili yaşlarına ulaşmasına rağmen bu anısını o günkü heyecan ile anlatıyor, gözyaşlarına boğuluyordu. Bütün ömrü boyunca babasından duyduğu duyacağı tek güzel söz bu olacaktı.Babasından bulamadığı sevgiyi kendisine ilgi gösteren ilk erkekte arayacak, ömür boyu ona bağımlı olacaktı. Sevdiği adamın gamzelerinde babasını bulacak, her kaybedişinde bir kez daha yıkılacaktı. Yeri gelecek hata yapacaktı ama pişman olmayacaktı. Sevmekten hiç vazgeçmeyecekti. O aslında babasının bağımlısıydı. Ayşe her şeyi yenmiş, bir babasında yok olmuştu. Kendini ifade edemeyen bütün kız çocukları adına şimdi evlerinize geliyor Ayşe. O hırçın, o isyankâr, o kural tanımaz çocukların altında yatan, büyük sevgi açlığını anlatmaya geliyor. Sırlarını paylaşıyor. 21. yüzyılda yaşandığına inanamayacağınız, yaşanmış gerçek bir aşk hikâyesi. Şimdi söz Ayşe'nin…