Babamın Kitabı

Benim babam komünistti. Hep komünist olmamıştı tabii,- öldüğündeartık komünist değildi zaten."On ikinci doğum gününde, onun deyişiyle artık erkek Olduğu gün,Karl'a, bu komünist babaya, bomboş sayfalardan ibaret, ciltli bir kitapverilir. Bu, "Beyaz Kitap"tır. Kari yaşadıklarını günbegün aktararak bubomboş sayfaları dolduracak, hayatinin kitabini kendi yazacaktır.İç dünyasında, sevgili yazarları Villon, Diderot, Stendhal'le yaşamaktadır.Onların Almanca'ya hiç ya da iyi çevrilmemiş eserlerini, sağ elininişaretparmağını kullanarak çılgın bir tempoyla tuşlarına bastığıdaktilosunun başına oturup çevirirken kendinden geçer adeta. Gerçekdünyada ise, karısı Clara,, türlü isimler taktığı oğlu ve dostlarından oluşanantifaşist bir ressam grubu doldurmaktadır hayatını. Bu komünist, bu tutkulu, bu çevirmen babanın hayattaki belki de en büyük yeteneği isehem kendine hem de çevresindekilere coşku aşılamaktır.Ağrılarla geçen ömrü son bulup bu coşkulu, bu tutkulu, bu herkes kadaranlaşılan ya da anlaşılamayan baba öldüğünde, "hayat kitabi" ortadankaybolur ve oğlu babasının kitabını bir kez daha kaleme alırken biryandan kendi hayatını da yazar...Babamın Kitabı, yirminci yüzyılın siyasi hayal kırıklıkları ve umutlarınınyanı sıra, yaşam sevgisi ve kitap aşkıyla yoğrulmuş bir hayatın romanıdır.