Bir Japon Nasıl Ölür

“Hem yaralı hem yakını bir yaralının Kırıldı kuş sesinden direkleri dünyanın kaldım eşikte sübyan Kaldım cümle ovayla temmuzun köklerinde, yaşlanmış ağaçlara dert oldum. Kimi görsem dedim işte buradayım iki ince boynumun arasında Kimi görsem dilim buruk, kelimeler ölümlü, sesim anadan üryan. Yürüdüm benle birlik ağır bir halk yürüdü Suya baktı ağırdı, güze düştü ağırdı, yola vurdu ağırdı. Bir sabah dünya boşken kalkıp sordum kendime: neyin var taşınacak? Şu kırık dal sesinden, şu tökezleyen ırmak gürültüsünden başka Neyin var sen gidince aklı sende kalacak!”