Boşluğa Mektuplar

"Bilir misin ne kadar alışıktır insanoğlu ölüme?!
- O'nsuz olamam- dediği kim varsa toprağın
karanlığına emanet eder, haykırır! ki ses telleri
boğazına dolanırcasına, sanki bir zaman sonra
hiç alışmayacakmışçasına.
Ama ben öyle miyim? Yokluğum varlığımdan
daha acıdır ve belki de yokluğumdur adımın asıl
sahibi, kim bilir?
Sen bilmiyorsun, ben ölümsüzüm aslında. Daha
yakından tanı beni -varlığım mı yokluğum mu
beni ben yapan?- Sana biraz kendimden
bahsedeceğim; benim adım aşk!"