Bursa'nın Fethi

Akşamları evde değil de, dergâhta buluşalım, orada kalalım. Hem talebelerle meşgul olmuş oluruz hem de orada kitap okuruz, sohbetlere katılırız, biz de ilim tahsil etmiş oluruz. Ne dersin? -Ne iyi olur baba, dedi. Kalbimizin pası silinir hiç olmazsa. Sonra bildiklerimizi tekrar eder, bilmediklerimizi de öğrenmiş oluruz. Baba-oğul, o günden sonra dergâhta yatıp kalktılar. Bu ayrılık bütün aile için hayırlı olmuştu. Osmanlı; ilim demekti, insalık demekti... Bir akşam dergâhta baba, oğul Orhan Gazi'ye; -Burası tövbelerin kabul olduğu yerdir. Burası dileklerin kabul olduğu yerdir. Önce günahlardan tövbe, sonra dilek ve istekler gelir. Temiz bir kalple yapılan duaları Rabbimiz geri çevirmez. Şu bahçede yıldızlar altındaki çocukları görüyor musun? İşte duası kabul olacak olanlar onlardır. Yarın akşam onlara bir ziyafet verelim, sonra da Bursa'nın fethi için onlardan dua etmelerini isteyelim. Bak bakalım o zaman Bursa Kalesi bu dualara dayanabilecek mi?