Dönüş Yok

Önce karanlik selamlar seni. Görüsünü kinle bürür, daha sonra en yakin dostunun yalniz kendin oldugunu anlarsin. Güven güvensizlikle yer degistirir. Üsümeye baslarsin, yalnizlik seni hiç olmadigi kadar bir basina birakir. Tam o an dipte, en derinlerde bir ses fisildar kulagina. “Adalet!” Ise yaramadigini düsündügün ayaklarin soguk zeminden güç alip seni ayaga kaldirir. Güç, üsüdügün bedenini bir anne sicakligi gibi sarmalar. Gözlerin artik karanliga alismistir. Tek yapman gereken bulundugun hücreden çikip sana yapilanlari misliyle ödetmektir. Hayatinin 10 yilina yayilan bir plan yaparsin. Kapana tikilip kaldigin her günün hesabi için, hayatini karartanlarin bedel ödemesi için varini yogunu, tüm yasamini ortaya koyarsin. Sonu ölümdür, kandir, felakettir. Ve bilirsin ki bu yolun sonundan “Dönüs Yok”tur…