Geçmişe Yolculuk-Öyküler

“Birbirlerine ilk kez bundan dokuz yil önce rastlamislardi. O günden sonra da uzakligi asamadiklari için bir türlü yakinlasamamislardi. Tanrim, ne kadar uzun sürmüstü bu dokuz yil. Bugüne kadar, bu aksama kadar aradan dört bin gece ve dört bin gün geçmisti!” Savasin farkli biçimlere ve renklere bürünerek sürekli hayatlarimizi isgal ettigi bir dünyada Stefan Zweig okuru elinden tutuyor ve siradan insanin bu büyük mekanizma karsisinda hissettiklerini tek tek anlatiyor. Kimi zaman acizlik, korku; kimi zamansa kahramanlik, cosku, harekete geçme istegi… Devletler, ordular bizleri bir silahtan, bir sayidan ibaret görürken; sevenlerimizin bizi kaybetme ihtimali karsisinda hissettikleri farkli yasamlardan, farkli sosyal kosullardan süzülen hikâyelerle ruhumuza naksediliyor. Böyle zor zamanlarda, baska ihtimallerin önünün giderek kapandigi sartlarda Zweig'in büyük savaslarin karsisina koydugu siradan ve bir o kadar büyük duygular insan ruhunda açilan yaralari sarip sarmaliyor.