Hayal Değirmeni

Meydanınortasındaki sacayağı şeklinde çatılmış üç kalasın tepesinden sarkanurganın ucunda bir adam asılıydı. Ayaklarına kadar inen beyaz birgömlek giydirilmişti, elleri arkadan bağlıydı, göğsüne de yafta denilen üstü yazılı beyaz bir kağıt iliştirilmişti. Başı yana doğru eğilmişveya sarkmıştı o kadar. Gerisini sanırım çocuk yaşımın hayal gücü iletamamlamıştım ki o korkunç manzara günlerce gözümün önündengitmedi, geceleri de rüyalarıma girmişti. O tarihten sonra bir dahaidam cezaları yerine getirilmedi, ta ki 12 Eylül askeri darbesine kadar. Askeri cuntanın başı Kenan Evren'in kendi deyişiyle “bir sağdanbir soldan” idamlar başladı. O yıllarda Elazığ Adliyesi'nde Cumhuriyet Savcı Yardımcısı olarak görevliydim ve bu furyadan bizim adliyede nasibini almıştı. Bir idam cezası ile ilgili infaz evrakı gelmişti savcılığa. Yaşça ve kıdemce bizden büyük bir meslektaşımız görevlendirilmişti bu sevimsiz işle. Kibar, saygılı adeta karıncayı bile incitmeyenhalim selim bir mizaca sahip olan bu arkadaşımız istemeye istemeyegörevi kabul etmek zorunda kalmıştı. Görevi yerine getirdikten sonrateessüründen üç gün boyunca kimseyle konuşmadı ve bu idam olayıile ilgili tek kelime etmedi.