Kaf'ı Anlamak

Kaf harfi, görünen varlık veya varoluşla ilgili bir remiz/semboldür. Görünün bu varlık hem gayba hem de şehâdete işâret ettiğine ve bu gerçekliği en mükemmel bir şekilde benliğinde toplayan tek varlık insân olduğuna göre, Kaf harfinin sırrı da insân-ı kâmil ile örtüşmektedir.
Rûh'un hakîkatine erişebilmek önce Kaf/beden/nefs dağımızı aşmakla, kısaca var zannettiğimiz âriyet varlığımızı ortadan kaldırmakla mümkündür. Tevhîd ilmi açısından bakıldığında da Kaf dağını aşmak; sâlikin/tâlibin ef?âlinin, sıfatının ve zâtının Hakk'ın olduğunu bir insân-ı kâmil ile zevk etmesi anlamına gelmektedir. Kaf Dağı aynı zamanda uzaklığın ve zorluğun da bir karşılığı olarak kullanılmıştır. Aslında dünyâyı çevreliyor denen bu dağ, bizi çevreleyen, bizim bedenimizi/varlığımızı/nefsimizi oluşturan bir dağdır. Bu dağda yaşadığı düşünülen Zümrüdüanka ise Allah'ın bize emânet ettiği/üflediği Rûha işârettir.
Anlaşılıyor ki; Kafı tanımak varlığı/varoluşu anlamaktır. Kafı tanımak, Zümrüdüankayı aramaktır. Zümrüdüankayı bulmak ise Kaf/Benlik Dağını aşma irâdesi/cehdi gösteren insânların, kendi küllerinden yeniden doğarak Hakk ile özde bir oluşlarını idrâk etmeleridir. Kısaca, dünyâ beş nokta üzerine kurulmuştur. Bunlardan üçü ?şının üç noktası, diğeri ise Kafın iki noktasıdır. Çünkü Aşk ancak bu iki harfle yazılır.