Kentli Olmak ya da Olmamak

Cengiz Bektas, daha önce yayinlarimiz arasinda çikan “Bak Bak Desinler“den sonra yasama kültürü üzerine denemelerini sürdürüyor. Bu kitap da, insanin yasadigi ortami yasanir kilmasi, engeller ve asilma yollari üzerine söylesiyor okurla, çok çesitli konulardaki yazilariyla, “Insan, insan içinde insan olur. Insan, nerede insanlarla yasamin çesitliliginde birlikte olabilir? Kentte! Insanlari birbirleriyle bulusturan, söylestiren kentte... Kent bulusma demektir. Kent paylasma demektir. Peki kenti kim yapar? Nasil kent olur bir yerlesme? Insanlar yapar kenti. Ona bir seyler, kendi çagindan, insanlasma yolunda bir seyler katabilen insanlar yapar... Kendileri... Bu isi baskalarina birakti mi, kent onlarin olur çikar. Yönetenlerin, krallarin, sultanlarin, despotlarin örnegin, ... Kenti, kendimize göre degistirmenin, kenti bizim, ya da bizim gibi yapmanin yollarina girismekten baska çözümünüz var mi?“ (Arka Kapak)