Kırgınlığın Kuytusunda

Esra saçlarini düzeltti, sarabi elinde arkasina yaslandi. Berk ve ben

gelen geçenle laflayip sakalastik. Sonra birden biz fark etmeden o da

sohbete dahil oldu, sanki hep bizlerle takilirmis gibi rahat. Aslinda

ben pek tanimam, Berk daha iyi tanir, ama baktim kiz oldukça ilgili ve

ilginç, göz göze, yakin yakin anlatiyor. Epeyce kaldik, sanirim hiçbirimiz

eve dönmek istemiyorduk.

Gidenler, kalanlar, usulca söylenen itiraflar, hiçbir mevsimin isitmadigi

yalnizliklar. Durup dururken suskunlasan kadinlar, çocuklar, dedeler

ve digerleri. Içli bir yagmur yagiyordu sehre.

Kirginligin Kuytusunda, baska baska hayatlarin ürpertisinin, asktan ve

hoyratliktan yükselen kalp seslerinin hikâyeleri.

Sedef Betil, kimiltilari, serinligi, küçük ve büyük kara bulutlari

anlatiyor. Hepimiz bir kozanin içinde yasayabiliriz.