Komutanlar Yazgısı-II: Git! Ama Sen Sakın Ölme

CanımoğlumHayatınbana verdiği büyük mucizem, gözlerinin mavisinde engin denizlerin saklı durduğuhazinem. Bana kalan emanetim Sana bırakacağım tek şey olacak bu satırlar. Ömrünboyunca yüzlerce kez okuyacağın, beni her özlediğinde eline alacağın, keşke dahafazlası için zamanı olabilseydi diyeceğin. Ama yok meleğim.Ardımdaneksik kalacak ve yaşanacak hayatın için ne denli üzgün olduğumu bilmelisin. Amaile başlayan her muhalif cümle; haklılığından çok mecburiyetini anlatıyor, lakinbenden ötesinin varlığını da düşünmemi sağlıyor. YazgıyıSeniyalnız koyup giderken bir parçamı yanına katık olması için bırakıyorum. Kalbimseninkiyle atmaya devam edecek. Unutma ki gerçekten istersen mesafeleri anlamsızkılman mümkün. Hayatta hiçbir mevzu imkânsız değildir hele ki sen başarılırgördüğün müddetçeÖlümkimi zaman beklenmedik vakitlerde çalar kapıyı lakin her kapının mutlak kiçalınacağını aklından çıkarma bir tanem. Erken gidişime kızma olur mu? Mümkünolsa yanında kalmak için her şeyimi verirdim. Allah benim eksik ömrümü dilerimki sana katar. Dileklerimin bir işe yarayacağını bilsem en güzellerini sendekullanırdım meleğim.Seni çok seven annen