Masum Koza

İntikam kor bir ateşti; bilinmezliğe sürükleyen ve her daim biraz daha yakan. Hayal, intikam ateşiyle ve tunçtan bir demir gibi şekillendirmişti yüreğini. Umuda dair ne varsa küle dönüştürmüştü. Son avım seçtiğinde ruhundaki tüm hayalleri serbest bırakmıştı. En büyük darbeyi aşkla vuracaktı. Ama unuttuğu bir gerçek çabuk hatırlattı her şeyi; kader koca bir labirentti. Sona ulaşmadan önce çıkmaz bir sürü sokağa sürüklerdi sizi... Acaba bu koskoca labirentte kaybettiği masumiyetini ve yok olan insanlığını geri kazanabilecek miydi? Deniz gözlü bir adamın ruhunda dindirebilecek miydi yorgun yüreğini?