Öptüm Kara Gözlerinden

Firtinali ve karli bir kis gecesi sonrasinda, tam seher vakti uyandim. Kalbimde anlam veremedigim bir telas ve kaygi ile. Midemin içerisine ben uykudayken yerlestirilmis kocaman bir yumruk vardi sanki. Ikide bir karin kaslarimi dövüp duruyordu. Sen yanimda olsan "besbelli annem, babama, yine yaprak sarmasi yedirmis aksamleyin" derdin. Düsününce kehanetin dogru çikiyordu. Her neyse, keske agriyan yegâne yerim midem olsaydi. Bak mesela firtinali, karli bir kis gecesinin su vaktine, seher dedim ya; bu söz bile bir yerlerime sancilar saliyor. Çünkü Seher Vakti az sonra safaklarin sökecegi günlere yakisiyor sadece. Benim için safak, kim bilir bir daha ne zaman sökecekti? Gittigin gün, o son dakikada, üzerinde Türk Vatandaslari yazan, pasaport kontrol kulübesinin arkasindan, minik ellerini yukariya kaldirip, bize veda selami vermistin. Iste o anda deklansöre basip kalbimin fotograf makinesi ile, hafizamin kible tarafindaki duvarina, o esnadaki fotografini naksetmisim.