Rabıta

Bu çalışmamızda, İslâm tarihinde manevi terbiyede rehberlik eden tasavvuf okullarında kullanılan temel bir metod olan rabıta ele alınmaktadır.Rabıta, değişik çevrelerce farklı algılanmış ve yorumlanmış birırüdîYTîfînien faydalı bir metottur. Öyle ki onsuz manevi terbiyede kemale ermek zordur. Çünkü rabıta, terbiye ve terakki için maneviyatve rehber olan kâmil mürşide kalben bağlanıp onun ruhundan akseden nurla aydınlanmak, ondan feyiz, sevgi, hal ve edep almak; bu ilahi sevgi atmosferinde an be an olgunlaşmaktır. Bazıları ise rabıtanın lafzına takılmış, Kuran ve sünnette rabıta kelimesini aramış, onun naslarda açıkça zikredilmediğini görünce, rabıtanın dış kaynaklı bir yöntem olduğunu düşünerek tasvip etmemiştir. Bu grup içinde, hiçbir ayırım yapmadan rabıtayı tenkit edenler, hatta yapanları şirkle suçlayacak kadar ileri gidenler de olmuştur.Bu çalışmada rabıta özellikle dini açıdan ele alındı, yeri gelince psikolojik ve sosyolojik yönlerine de değinildi. Konu, Kuran vesünnet başta olmak üzere, ülger islamı kaynaklara ve tasavvur ehlinin tarihteki uygulamalarına bakarak değerlendirildi. Rabıtaya farklı yaklaşımların sebebini araştırıldı. Söz sahiplerinin delil ve görüşlerini incelendi. Uygulamadaki örneklere ve sonuçlarına bakıldı. Önce, yapılanı tenkite değil, tespite çalışıldı; sonra dinin temel öcülerine aykırı görüş ve uygulamalar varsa onlara değinildi.