Şehir Sünnettir

Medine-medeniyet hem şehirve hem de fıkıhla yaşayan toplumsallık demektir. Dolayısıyla sünnet, medine-medeniyeti oluşturmayı öncelikli görmelidir. Şehir sünnettir beyanı bunu ifade ediyor. Medine'yi ahkamın indiği ve tatbik bulduğu beldeşeklinde anlıyoruz. Medine-şehir, Cuma kılınan-Pazar kurulan özelliğiyle pazarın üretenlere açıldığı beldedir. Bir diğer husus da şu: medine-şehir, muahat-kardeşlik (ahı-ahî) ilkeleriyle birbirine bağlı toplumun inşa ettiği adalet yurdudur. İslâm şehri, küresel mal üretiminin satışa sunulduğu, Müslüman fertlerin tüketici kılındığı, mekânın metalaştırıldığı bir pazar sistemine dönüştürülmemelidir. İslâm şehri, cami etrafında halkalanmış binalar, iki katlı evler toplamı da değildir. Sünnete uygun yaşamakkonusunu Müslüman bir topluma erişmek meselesiyle ilgisinin kurulması gerekliliğine işaret etmekteyiz. Kentsel düzende yaşayan Müslümanların Dâru'l-hicre ve's-Sünne olan şehri inşa etmeleri gibi öncelikli meseleyi kaybettiğini düşünüyoruz. Kent, sınıflı bir toplum, gözetleme-denetim toplumu, kapitalist-anamalcı toplum kurma peşindedir. Kent, kölelik üretmektedir. Bu nedenle kent olmayan şehre yürümek, şehir inşa etmek, medeniyet (fıkıh-hukuk toplumsallığı) için varolmak, sünneti yaşama cehdinin parçası sayılmalıdır.