Sultan Alparslan

Ahalteke binicisini ııçururcasına koşturdu. Sultan, ovaya yayılmışordusunun başına hızla geldi. Muntazam dizilmiş ordusu hareket emribeklemekteydi."Şimdi ben de sizin gibi ön cephede dinimiz ve milletimiz için savaşacağım. Onun için ok ve yayımı çıkarıyor, topuz ve kalkanımı elimealıyorum."Bif kartal, çok yükseklerde merakla uçuyor, iki ordunun Zehra Ovası ileMalazgirt Kalesi arasındaki yayılışını merakla seyrediyordu. Kaletarafındaki Bizans ordusunun daha kalabalık, karmaşık ve üst üsteolduğu; Selçuklu ordusunun ise daha az, seyrek saflı ve düzenlibulunduğunu anlamış gibi üstlerinde kanat çırpıp yalçın kayalıklardabekleyen akbabalara doğru uzaklaştı.Sultan Alparslan, alının eyerinden kalkıp başını uzatarak dört bir yanıkolaçan ediyordu. Düşmanlarının ok menziline girdiğini görür görmezhücum emri verip atını kamçıladı."Hücuum! Hücum aslanlarım! HücuumSelçuklu öncüleri düşmana bir aslanın avı üzerine atıldığı gibi saldırdı. Türk askerleri "Allah! Allah! Allah'" diyerek yeri göğü inletiyordu.