Tahir İle Zühre

Zühre'n¬n annes¬i, Tah¬ir'¬n sürgünde yaşayamayacağını varsaymıstı. Zühre'y¬i görmek ¬içi¬n kaçmaya kalkışacağını, böylece vurulacağını hesaplamıştı. Bu arada Zühre'y¬i oyalamak i¬çi¬n onu her gün bi¬r bey oğlu ya da şehzade ¬ile tanıştırmıştı. Bu devletl¬leri¬n oğulları arasında yarışmalar düzenley¬ip hem Zühre'yi¬ ¬isteyenler¬in sayısını artırmış hem del¬ikanlıları umuda düşürmüştü. Ama Zühre bu beyzadelere gözünün ucuyla b¬ile bakmamıştı. Kısık ses¬yle mırıldanarak anlatmaya başladı: Tah¬ir sen g¬idelim¬ dışa çıkmadım Al gömlekl¬i yi¬ği¬tlere bakmadım Topladım zülfümü fese sakladım Konma bülbül konma dalım boş deği¬l Yedi¬ yıllık hasretle gönlüm hoş deği¬l. Geçmisin düsleri, kültürümüzün zenginliği halk hikâyeleri edebiyatımızın usta kalemleri tarafından çagdas bir yorum ve dille yeniden anlatılıyor.