Türk Romanında Kıskançlık Sendromu (1896-1949)

Hayatın hakiki sahnesinde, insanoğlunun başkaları ile olan ilişkilerinde en belirleyici rollerden birini ustlenen ''kıskançlık'' duygusu; zaman zaman ani ve beklenmeyen, şaşırtıcı anlarda, en dipteki karanlık durumlardan ortaya çıkmakta ve çarpıcı enstantanelerin görunumune ışık tutmaktadır.
Mitolojiden kutsal kitaplara, sosyolojiden edebiyata, muzikten sinemaya kadar pek çok alanda ele alınan ve bunyesinde birçok hissiyatı barındıran ''kıskançlık'' duygusu; belki varoluş seruveni için gizemli bir iksir olabilmekte ama kontrolden çıktığı zaman ise; örseleyici, yıkıcı ve yok edici bir siluete burunuverebilmektedir.
Turk roman yazarları, bu eserlerinde; etkin ve belirleyici duygunun oluşturduğu sendromları, reel gözlem kabiliyetleri ve olayları ele alışlarındaki guçlu entrik kurgu tasarımları ile mevcut romanlarını daima çekici ve cazip kılarak; insanın evrensel hissiyatına objektiflerini yöneltmiş ve okuyucularının karşısına bir toplum bilimci edası ile çıkarak, onları bu duşunce merkezine odaklamayı ve onunla yuzleşmeyi başarmışlardır.