Umami

Nurarikli, Serendipli degil ama, edebiyatimiza Ingilizcedeki "serendipity" çagrismayla ayak basti -hiç beklenmedik bir anda, umulmadik yerde kesfedilen bir deger...Her seyi -konulari, kurgulan, üslubu, söz varligi kullanimi, konusmalari- hep kendine özgü. Zihni, gözleri, ruhu, hayal gücü bu denli özgün yazarimiz o kadar az ki... Mitolojik ve edebî atiflarinda bile baska hiç kimseyi andirmiyor. Nurarikli, kendi kisisel mitolojisini var ediyor -kahramanlariyla, olaylariyla, imge ve simgeleriyle.Bir büyücü Nurarikli: hem sihir var onda hem keramet. Ustaca bir minimalizmle genis bir cografya yaratiyor, incecik firçalarla çarpici kisi (lik) ler, daracik soluklarla beseri bir destan... Bu dinamik eserde dogal bir virtüöz, güçlü bir ruh, özgün bir estetik var.Talât S. Halman''Çalistigim bir ciltlikte yillar önce, sikintidan çamasir makinesinde bir kirmizi çorabin devinimlerini izlemistim iki saat boyunca," demisti, "bizim danslarimiza benziyordu." Kirmizi elbisesiyle üç dört erkekle birden yaptigi dans gözümün önüne gelmisti. Bir gün sivil toplum çalismalarimiz bitince beni elimden tutarak o karanlik magara gibi gece kulübüne götürmüstü. Biraz sehir disinda bir yerdi. Kapida parolayi söyledi. Benim duymama aldirmadan. Hernando..."