Yalnız Gölgeler

Bitmeyecek Şiirsin Ne virgülle kesilen, ne de noktayla biten; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen. Hülyalı ufuklarda bir görünüp bir yiten; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen. Gözlerimin erdiği her yönde, her yerde sen; Ya renkli bir nakışsın ya da sade bir desen Bu dünyada, ahrette ve hattâ mahşerde sen; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen. Gönlümün saçlarını dağıtırken bir rüzgâr; Dalga dalga çoğalır yüreğimdeki efkâr Alnına şebnem düşen seherde ey zülfüyâr; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen. Uykusu kaymak tutan gecelerin aşkına; Ölçüsünü şaşmayan hecelerin aşkına; Daha sayamadığım nicelerin aşkına; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen Hudutları cetvelle çizili akla inat; Sevdalı bir yüreği duymaktır asıl sanat! Aşk ile semahını sürdürürken kâinat; Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.