Yaşamak İçin Ellerine İhtiyacım Var

Yağmur sesleriyle uyandım. Çok korktum, hem de çok! Ama yağmur seslerinden değil; meleğimin toprağı ıslanıp da üşüyecek diye... Hemen, hızlıca evden çıktım. Ben mezarlığa vardığımda, yağmur şiddetini daha çok arttırmıştı. Yaklaştım mezarının yanına. Sımsıkı sarıldım sevdiğimin toprağına. Göz yaşlarım yağmurla karışarak toprağa damladı. Nasıl damlamasın ki? Kalbim üşümüş benim...